آينه و شمعدان

آينه و شمعدان
مراسم عروسي ايراني در نگارگري ايراني که آينه و شمعدان را نيز به تصوير کشيده‌است.
آيِنِه و شَمْعْدان يا آينه شمدون[نيازمند منبع] از اجزاي اصيل سفره? عروسي ايراني است، که در سفره? هفت سين نيز قرار داده مي‌شود. استفاده از آينه و شمعدان ريشه در ايران باستان و آيين زرتشت دارد.فهرست مندرجات [نهفتن]? نمادها
در همه?[?] سفره‌هاي عقد ايراني آيينه و شمعدان وجود دارد، آيينه مظهر روشنايي است و شمعدانهايي که در دو طرف آيينه قرار مي‌گيرند نماد سربازهايي هستند که از زندگي عروس و داماد نگهباني مي‌کنند.[?] آينه? بخت و دو شمعدان در دو سوي آينه به نشانه? روشنايي و آتش، دو عنصر بسيار مهم در فرهنگ ايراني و زرتشتي هستند.[?]
آينه نماد تصوير پيدايش و روشنائي است که بر سر سفره هفت سين گذاشته مي‌شود. آتشدان نيز نماد پايداري نور و گرما است که بعدها به شمع و چراغ مبدل شد. در دو طرف آينه دو شمعدان گذاشته مي‌شود و به تعداد فرزندان خانواده شمع روشن مي‌گردد. شمع‌ها نماد شادي و روشنگري هستند.[?]
آينه در بالاي سفره، روبه‌روي عروس و داماد قرار داده مي‌شود تا آنها يکديگر را در آينه ببينند و دل‌هايشان نسبت به هم مانند آينه صاف و زلال باشد و يک جفت شمعدان که در دو طرف آينه قرار مي‌گيرند. شمع‌هاي روشن شمعدان‌ها نمايانگر روشنايي و گرمي پيوند عقد بين عروس و داماد است.[?] جنس شمعدان با قاب آينه يکي و معمولا نقره، برنز يا بلورين مي‌باشد. همچنين جانمازي پيشاپيش آينه گسترده‌است.[?]
شمع‌ها در دو طرف آينه که يکي براي عروس و ديگري براي داماد به نشانه? روشنايي در زندگي جديدشان است، روشن مي‌شوند.[?] طبق سنن زرتشتي داماد بايد ورود عروس به مجلس را در درون آينه ببيند.[?]
هنگامي که عروس به اتاق وارد مي‌شود، با پرده‌اي صورت خود را پوشانده‌است. وقتي که در کنار داماد مي‌نشيند، اين پرده را از صورت خود بر مي‌دارد و نخستين چيزي که داماد در آينه مي‌بيند، بايد بازتاب چهره? همسر آينده‌اش باشد.[?]
امروزه هنوز بسياري از سنت‌هاي ديرين عروسي ايراني همچنان پابرجا مانده‌است و هرچند که تشريفاتي باشند، اما همواره انجام مي‌شوند. عروسي تقريبا مشابه با گذشته آن است و همه? عروس‌ها اگر ديگر اقلام را نداشته باشند، بدون شک آينه و شمعدان را خواهند داشت.[??][??] آينه‌ها همواره در اندازه? کامل و جفت شمعدان‌ها در دو سوي آينه با شمع‌هاي روشن، براي هر يک از عروس و داماد، قرار داده مي‌شوند.[??]
همچنين امروزه شمعي که در سفره عقد مي‌گذارند را گاهي بعد از خواندن خطبه عقد و دريافت هداياي مهمانان خاموش مي‌کنند که اين کار توسط عروس و داماد با کفش عروس و يا با گلبرگي انجام مي‌شود. اين رسم احتمالاً در آيين زرتشتي نبوده چون زرتشتيان چنين کاري را بي احترامي به آتش مي‌دانند.[??]
آينه‌دار کسي است که آينه در پيش دارد تا عروس و جز او، خويشتن را در آن ببينند.[??]